بسم الله الرحمن الرحیم
اصول دین برای کودکان
با اهتمام: زهرا و سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی
دوره‌ی «اصول دین» با هدف آشنایی فرزندان‌‌‌‌‌مان با مبانی اعتقادی شیعی برای گروه سنّی 8 تا 12 سال، توسط کارشناسان و مربیان خانه‌ی کودک و نوجوانانِ بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص) تدوین گردیده است.
بدیهی است ادبیاتی که برای کودکانِ هشت ساله به کار برده می‌شود، با ادبیاتی که برای یک دانش آموز 12 ساله به کار می‌رود، متفاوت است و مربی ناگزیر است بسته به شرایط مخاطب، بدون تغییر چارچوب محتوا، کمی ادبیاتش را تغییر دهد.
از آنجا که درس‌های این دوره، کوتاه هستند، این قابلیت را دارند که بدون لطمه رساندن به بودجه بندی محتوای درسیِ مدارس، در کلاس‌های متفاوتی مانند زنگ قرآن، پرورشی، مهارت‌های زندگی و حتی دروس دیگر ارائه گردند. با این وجود، به صورت مشخص به دانش آموزان تاکید گردد که این بخش از کلاس (مثلا یک ربعِ ابتدای کلاس) به «اصول دین» اختصاص دارد تا متوجه اهمیت آن و تمایزش از سایر مطالب باشند.
درس چهاردهم: دوران زیبای ظهور
تذکر تربیتی: دعا و خواست ما در تعجیل در ظهور تاثیر دارد. از ته قلب برای آمدن امام دعا کنیم.
متن محتوا:
جلسه‌ی گذشته درباره‌ی امام زنده‌ی زمان‌مان صحبت کردیم. گفتیم به این دلیل که مردم قدر امام‌های مهربان‌مان را ندانستند و یازده امام یکی پس از دیگری شهید شدند، خداوند مردم را تنبیه کرد و آخرین امام را از دسترس‌شان خارج کرد. یعنی با آنکه امام زمان در میان ما زندگی می‌کند ولی ما یا ایشان را نمی‌بینیم یا حتی اگر هم ببینیم نمی‌شناسیم. به این وضعیت «غیبت» می‌گویند.
اما با اینکه ایشان در غیبت هستند و ناشناس زندگی می‌کنند، به قدرت خدا ما را در هرجایی که باشیم می‌بینند، صدای‌مان را می‌شنوند و از حال‌مان خبر دارند. ما می‌توانیم با همین زبان مادری که با هم صحبت می‌کنیم، با امام‌مان صحبت کنیم و مثلا به ایشان حرف دل‌مان را بزنیم، مشکلات‌مان را بگوییم، یا بگوییم که چقدر دوست‌شان داریم و دل‌مان می‌خواهد زودتر ببینیم‌شان، ...
یک قرار هم با هم گذاشتیم. قرارمان چه بود؟ اینکه روزمان را با سلام بر امام زمان شروع کنیم. یعنی از خواب که بیدار می‌شویم، همانطور که به مامان و بابا و بقیه سلام صبح به خیر می‌گوییم، به امام مهربان‌مان هم سلام بدهیم. مطمئن باشید امام زمان صدای‌تان را می‌شنوند و از اینکه به یادشان بوده‌اید، خوشحال می‌شوند.
بچه‌ها؛ امام زمان خیلی خیلی مهربان هستند. همیشه به یاد ما هستند، برای‌مان دعا می‌کنند، به خاطر ناراحتی‌ها و مشکلات ما غصه می‌خورند، از خوشبختی و خوشحالی ما شاد می‌شوند، ... و دل‌شان می‌خواهد خیلی زود دوران غیبت‌شان تمام شود تا بتوانند به همه‌ی مردم روی زمین کمک کنند خوشبخت و خوشحال زندگی کنند. امام زمان که بیاید، خیلی اتفاق‌های خوبی می‌افتد. دیگر هیچ کس بیمار نمی‌شود؛ دیگر هیچ کس، کسی را اذیت نمی‌کند و به کسی زور نمی‌گوید؛ حتی حیوانات وحشی و درنده هم اهلی می‌شوند و مثلا شیر و گوسفند با هم دوست می‌شوند؛ دیگر هیچ جنگی اتفاق نمی‌افتد، هیچ کس فقیر و ناراحت نیست؛ ... به خاطر همین، امام زمان خیلی دوست دارند زودتر دوران غیبت‌شان تمام شود.
اما غیبت امام زمان کِی تمام می‌شود؟ تا کِی قرار است امام زمان مخفیانه و ناشناس زندگی کند؟
خب این از آن چیزهایی است که تاریخ دقیقش را هیچ کس نمی‌داند ولی ...
نکته‌ی مهم اینجاست که جلو افتادن یا عقب افتادنِ ظهور ایشان (یعنی تمام شدن غیبت و ظاهر شدن امام در بین مردم) دست خود ماست!
معنی این حرفی که گفتم چیست؟ معنی‌اش این است که ما می‌توانیم یک کارهایی بکنیم تا خداوند زودتر اجازه بدهد امام مهربان‌مان ظهور کند. مثل چه کارهایی؟
یکی از مهم‌ترین چیزهایی که ظهور را نزدیک می‌کند، دعا و خواستنِ واقعیِ مردم است. اگر عده‌ی زیادی از مردم دور هم جمع بشوند و از ته قلب و با همه‌ی وجود ظهور امام زمان را بخواهند، خداوند ظهورش را جلو می‌اندازد. دیدید یک وقت‌هایی یک مشکل بزرگی برای آدم پیش می‌آید که هیچ کس نمی‌تواند کمکش کند؟ مثلا یکی از کسانی که خیلی دوستش داریم خدای ناکرده مریضی سختی می‌گیرد و دکترها هم با همه‌ی تلاشی که می‌کنند، می‌گویند معلوم نیست خوب بشود یا زنده بماند. در آن شرایط آدم چه حالی دارد؟ چطوری دعا می‌کند؟ با همه‌ی وجودش! از تهِ تهِ قلبش از خدا می‌خواهد که این مشکل را حل کند. اگر با چنین حس و حالی از خدا بخواهیم که ظهور امام مهربان‌مان را جلو بیاندازد، دعای‌مان مستجاب می‌شود.
من مطمئنم شما هم مثل امام زمان دوست دارید هرچه زودتر دوران غیبت امام تمام شود و همه‌ی مردم دنیا در کنار هم در امنیت و سلامت، خوشبخت و راحت زندگی کنند.
پس بیایید ما هم همین الان با توجه و از ته قلب برای ظهور امام زمان دعا کنیم. مطمئن باشید دعای ما اثر دارد:
«ای خدای بزرگ؛ ظهور امام مهربان ما را زودتر برسان.
الهی آمین»
