بسم الله الرحمن الرحیم
من بچه شیعه هستم
با اهتمام: زهرا و سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی
دوره‌ی «من بچه شیعه هستم» بر مبنای کتاب شعری با همین نام نوشته‌ی محمد هادی صدرالحفاظی، برای گروه سنّی 7 تا 9 سال، توسط کارشناسان و مربیان خانه‌ی کودک و نوجوانانِ بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص) تدوین گردیده است. در این دوره، کودکان علاوه بر حفظ شعری زیبا درباره‌ی هر کدام از چهارده معصوم، با گوشه‌ای از زندگانی اهل بیت علیهم السلام آشنا می‌شوند و معرفت و محبت‌شان نسبت به ایشان بیشتر می‌گردد.
درس سوم: پیامبرم محمد (ص)
موضوعات مورد بررسی:
- آشنایی با مفاهیم «پیامبر» و «دین»
- مهربانی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و تذکر به الگو قرار دادن ایشان
- اهمیت و ارزش «سلام دادن» و تأسی به پیامبر در آغاز به سلام
متن محتوا:
بچه شیعه‌های گل من، تا اینجا یاد گرفتیم وقتی کسی می‌گوید «من شیعه هستم»، منظورش این است که: خدای یگانه را می‌پرستد و حضرت محمد و دوازده امام را دوست دارد و به حرف‌شان گوش می‌دهد.
درباره‌ی «خدای پاک و دانا مهربان و توانا» هم صحبت کردیم. گفتیم خدایی که ما را خلق کرده و به ما این همه نعمت جور وا جور داده، از هر عیب و بدی پاک است؛ همه چیز را می‌داند؛ ما را خیلی دوست دارد و هر کاری که اراده کند، می‌تواند انجام دهد. قرار شد در کارها از این خدای مهربان و قدرتمند کمک بخواهیم. یک قرار دیگر هم گذاشتیم. اینکه: نعمت‌هایی که خدا به ما داده تا با آنها خوب و خوشبخت زندگی کنیم، در راهی استفاده نکنیم که خدا را ناراحت کنیم.
اما امروز ...
امروز می‌خواهیم یک قسمت جدید از شعر «من بچه شیعه هستم» را یاد بگیریم:
پیــامبـرم محّمد (ص) که بــا او قـــرآن آمــد
دین را به ما رسانده او ما را شیعه خوانده
همه‌ی شما اسم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را شنیده‌اید. حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم پیامبر ما مسلمان‌ها هستند. پیامبر یعنی چه؟ یعنی کسی که از طرف خدا برای هدایت و راهنمایی انسان‌ها آمده و «پیام»های خدا را به مردم می‌گوید. خدای مهربان، پیامبران زیادی را برای خوشبختی مردم فرستاد که آخرین آنها پیامبر مهربان ما حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم بود.
بچه‌ها؛ یادتان است گفتم خدا خیلی مهربان است و ما را خیلی دوست دارد؟ به خاطر همین مهربانی و برای اینکه می‌خواسته ما به خوشبختی برسیم، یک برنامه و روش زندگی هم برای‌مان آماده کرده.
قبول دارید هیچ کس بهتر از خدایی که ما را آفریده، نمی‌داند چه چیزی برای ما خوب است و چه چیزی بد؟ چه چیزی برای‌مان مفید است و چه چیزی خطرناک و مضر؟ پس هیچ راه و روش و هیچ برنامه‌ای بهتر از برنامه‌ای که خداوند دانا برای‌مان در نظر گرفته، نیست.
به این روش و برنامه‌ی زندگی که خدا برای انسان‌ها در نظر گرفته، «دین» می‌گویند.
دین یا همان برنامه‌ی زندگی درباره‌ی مسائل مختلفی در زندگی صحبت می‌کند. مثلا چطور غذا بخوریم بهتر است، چه چیزهایی برای سلامتی‌مان خوب است و چه چیزهایی بد؟ درباره‌ی اینکه چطور بخوابیم، مثلا با شکم پر نخوابیم، روی شکم نخوابیم، قبل از خواب چه کار کنیم، موقع بیدار شدن چه کار کنیم؟ چطوری حرف بزنیم، چه چیزهایی را بگوییم و چه چیزهایی را نگوییم؟ با دوستان‌مان چطور رفتار کنیم، با بزرگترهای‌مان چه رفتاری داشته باشیم، حتی با حیوانات و گیاهان چه برخوردی داشته باشیم، چه کار کنیم تا بعد از این دنیا زندگی خوبی داشته باشیم ... و خیلی چیزهای دیگر.
یکی از کارهای پیامبران این بود که این برنامه‌ی زندگی یا همان دین را از طرف خدا برای مردم می‌آوردند.
با آمدن حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم که آخرین پیامبر خدا بود، دین یا همان برنامه‌ی زندگی مردم کامل شد. به دینی که حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم به مردم معرفی کرد، «اسلام» می‌گویند و به کسانی که دین اسلام را قبول کردند، «مسلمان» می‌گویند.
بچه‌ها؛ حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم خیلی مهربان بود. با اینکه پیامبر خدا بود و مقام بالایی داشت و همیشه هم کارهای مهمی برای انجام دادن داشت ولی با مهربانی، برای همه حتی بچه‌ها وقت می‌گذاشت. او کار می‌کرد و با پولی که به دست می‌آورد، برای گرسنه‌ها غذا تهیه می‌کرد. هر کس مشکلی داشت، می‌دانست باید سراغ پیامبر برود؛ چون هیچ کس را دست خالی برنمی‌گرداند. او مثل یک پدر مهربان و دلسوز برای خوشبختی مردم تلاش می‌کرد. چقدر خوب است که ما هم مثل پیامبر خوب‌مان، مهربان باشیم. خصوصا اینکه خدای بزرگ به ما گفته پیامبر را الگوی زندگی‌مان قرار بدهیم و مانند او باشیم.[1]
یکی از کارهایی که پیامبر ما انجام می‌داد، این بود که همیشه در سلام دادن اول بود. فرقی هم نمی‌کرد طرف مقابلش بچه باشد یا بزرگ.[2] من گاهی می‌بینم بعضی از بچه‌ها حتی به مامان بابای خودشان هم یادشان می‌رود سلام بدهد. مثلا مادرشان آمده دنبال‌شان مدرسه. به جای اینکه بچه به مامان سلام بدهد، مادرش می‌گوید سلام! یا صبح که به مدرسه می‌آیید، بعضی‌ها به معلم‌ها و کسانی که در مدرسه کار می‌کنند، سلام نمی‌دهند. بیایید تمرین کنیم ما هم مثل پیامبر مهربان‌مان در سلام دادن اول باشیم؛ خصوصا به بزرگتر از خودمان. یادتان باشد سلام کردن، هفتاد ثواب دارد که 69تای آن به کسی داده می‌شود که اول سلام بدهد و یکی هم به کسی داده می‌شود که جواب سلام را داده است.[3] درضمن، این را هم بدانید که جواب سلام واجب است.[4] یعنی وقتی کسی به شما سلام داد، حتما باید جوابش را بدهید. ببینم بچه شیعه‌های من، تا هفته‌ی دیگر چقدر ثواب جمع می‌کنند.
خب حالا نوبت کاردستی است.
{مربی، پوشه‌های دانش آموزان را در اختیار آنها بگذارد تا دنباله ی کاردستی آویز چهارده معصوم را انجام دهند.}
[1] "لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَة" یعنی: همانا بری شما در رسول خدا الگویی نیکو قرار دادیم: قرآن کریم، سوره احزاب، آیه 21.
[2] "يُسَلِّمُ عَلَى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ غَنِيٍّ وَ فَقِيرٍ وَ كَبِيرٍ وَ صَغِير" یعنی: [پیامبر] به هر کس که می‌رسیدند – از غنی و فقیر و بزرگ و کوچک – سلام می‌دادند: وسایل الشیعه، ج 5، ص 54. ؛ رسول رحمت فرمودند: "خَمسٌ لا أَدَعُهُنَّ حَتَّى المَماتِ ... و َالتَّسليمُ عَلَى الصِّبيانِ لِتَكونَ سُنَّةً مِن بَعدى" یعنی: پنج چيز است كه تا زنده‌ام رهايشان نمى‌كنم... [یکی از آنها] سلام كردن به كودكان است تا بعد از من سنّت شود: بحارالانوار، ج 73، ص 10.
[3] امیر مومنان می‌فرمایند: "السَّلَامُ سَبْعُونَ حَسَنَةً تِسْعَةٌ وَ سِتُّونَ لِلْمُبْتَدِي وَ وَاحِدَةٌ لِلرَّاد": بحارالانوار، ج 73، ص 11.
[4] رسول رحمت می‌فرمایند: "السَّلَامُ تَطَوُّعٌ وَ الرَّدُّ فَرِيضَة": وسایل الشیعه، ج 12، ص 58.
