بسم الله الرحمن الرحیم

دست دسی

   

با اهتمام: زهرا و سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی

   

دوره‌‌ی «دست دسی» با هدف ارتقای مهارت های دست ورزی در کنار رشد مهارتهای تربیتی در کودکان 5 و 6 ساله توسط کارشناسان و مربیان خانه‌ی کودک و نوجوانانِ بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص) تدوین گردیده است.

     

جلسه بیست و پنجم: به افتخار باباها دست بزنیم

موضوع: روز پدر

نکات تربیتی و مهارتهای مورد توجه:

-          افزایش مهارت دست ورزی (قیچی کاری)

-          افزایش شناخت و محبت نسبت به حضرت علی (ع)

-          یادگیری یک شعر زیبا درباره‌ی حضرت علی (ع)

   

فعالیت هنری: کارت تشکر

   

لوازم مورد نیاز: مقوا a5، کاغذ رنگی، چسب، قیچی

   

حضرت علی (ع) امام اول ما هستند. ایشان با حضرت فاطمه (س) عروسی کردند و مثل حضرت فاطمه (س) خیلی مهربان بودند. همیشه به هر کسی که کمک لازم داشت، کمک می‌کردند. شب ها به در خانه‌ی افراد فقیر می‌رفتند و برایشان غذا می‌بردند. برای بچه هایی که پدرشان را از دست داده بودند، خوراکی های خوشمزه می‌گرفتند و با آنها بازی می‌کردند. برای همه‌ی مردم، مثل یک پدر خیلی خیلی مهربان و قوی بودند.

حالا بیایید یک شعر قشنگ درباره‌ی حضرت علی یاد بگیریم. ما در این شعر می‌گوییم هر کس حضرت علی را دوست داشته باشد، خدا او را به بهشت می‌برد:

یه دل دارم حیدریه                             عاشق مولا علیه

من این دلُ نداشتم                از تو بهشت برداشتم

خدا بِهِم عیدی داد                              محبت علی داد

رو دلامون نوشته                                {مولا علی رو عشقه (2)}

هر کی که داره حبش            {مسافر بهشته (2)}

آفرین به شماها.

بچه ها؛ یادتان است تولد حضرت فاطمه (س، روز مادر بود؟ تولد حضرت علی (ع) هم روز پدر است. اگر گفتید چرا تولد حضرت علی را روز پدر اسم گذاشته اند؟ چون حضرت علی مثل یک پدر مهربان و قوی و شجاع، مواظب همه بودند و به همه کمک می‌کردند تا بهتر زندگی کنند. به خاطر همین که ایشان برای همه‌ی مردم، مثل یک بابای مهربان و قوی بودند، روز تولدشان را روز پدر نامگذاری کرده اند.

خب حالا که روز پدر نزدیک است، دل تان می‌خواهد برای باباهای مهربان، یک هدیه درست کنیم و از آنها به خاطر این همه زحمتی که برایمان می‌کشند، تشکر کنیم؟                        آفرین به شما بچه های با تربیت که قدر باباهای مهربان و دلسوزتان را می‌دانید.

چنانچه در میان جمع، کودکی پدرش را از دست داده باشد، مربی می‌گوید: بچه ها؛ بعضی از دوستان تان، پدرشان را از دست داده اند. یعنی دیگر پدرشان در این دنیا نیست. مامان و باباهاهر جا که باشند، حتی اگر دیگر در این دنیا نباشند و به بهشت رفته باشند، باز هم حواس شان به بچه های شان هست، آنها را دوست دارند، از خوشحالی شان خوشحال می‌شوند و از ناراحتی شان، ناراحت. بچه ها؛ بعد از اینکه ما می‌میریم، روح ما به دنیای دیگری می‌رود و آنجا به زندگی ادامه می‌دهد. یعنی با مردن در این دنیا، همه چیز تمام نمی‌شود. مردن، مثل یک مسافرت می‌ماند. ما از این دنیا به یک دنیای دیگر مسافرت می‌کنیم. حالا اگر در این دنیا کارهای خوب انجام داده باشیم، زندگی مان در آن دنیا راحت تر می‌شود. اگر می‌خواهید کسی را که از این دنیا رفته و دیگر بین ما نیست، خوشحال کنید، می‌توانید برایش کارهای خوب انجام دهید و بعد از خدا بخواهید جایزه‌ی کارهایتان را به آن کسی که فوت کرده بدهد. کار خوب، مثل چی؟                        مثل کمک کردن به بقیه، مثل مهربان بودن با بقیه، مثل غذا دادن به پرنده ها، مثل صلوات فرستادن، ...

حالا بیایید همه با هم برای بابای دوست تان که فوت کرده، یک صلوات بفرستیم تا هم او خوشحال شود و هم دوست تان.

خب حالا می‌خواهیم یک کارت خوشگل برای تشکر از باباها درست کنیم. دوست مان که پدرش فوت کرده هم می‌تواند این کارت را درست کند و در اتاقش بگذارد تا هر وقت آن را دید، یادش بیفتد که با انجام دادن کارهای خوب، می‌تواند بابایش را خوشحال کند.

مربی، تصویر زیر را به کودکان می‌دهد تا هم چهره‌ی خود و پدرشان را تکمیل کنند و هم آن را رنگ آمیزی کنند. پس از اتمام کار، نقاشی را به شکل قلب، برش زده، روی یک مقوای a5 می‌چسبانند. پشت مقوا هم طرح یک سبیل به عنوان نماد پدر چسبانده می‌شود.