بسم الله الرحمن الرحیم

دست دسی

   

با اهتمام: زهرا و سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی

   

دوره‌‌ی «دست دسی» با هدف ارتقای مهارت های دست ورزی در کنار رشد مهارتهای تربیتی در کودکان 5 و 6 ساله توسط کارشناسان و مربیان خانه‌ی کودک و نوجوانانِ بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص) تدوین گردیده است.

     

جلسه سیزدهم: دست، دسی بهار اومد!

موضوع: آشنایی با فصل بهار

نکات تربیتی و مهارتهای مورد توجه:

-    افزایش مهارت دست ورزی (کاربرگ خطوط، قیچی کاری، چسب کاری، کار با قلم مو)

-    رشد خلاقیت

-    افزایش مهارت قیچی کاری پارچه و نمد

-    آشنایی با برخی ویژگی های فصل بهار

-    یادگیری یک شعر ساده درباره‌ی بهار

-    افزایش مهارت شنیداری با توجه به صداهای اطراف

-    توجه به اهمیت نعمت شنوایی و تشکر از خدا به سبب این نعمت ارزشمند

   

فعالیت هنری: تابلوی خوشمزه‌ی بهاری

   

لوازم مورد نیاز: مقوای ضخیم، پارچه یا نمد، چسب مایع یا حرارتی، پفیلا، رنگ اکرلیک صورتی

   

بچه ها؛ اگر یادتان باشد، قبلا گفته بودیم که ما چهار فصل داریم: بهار، تابستان، پاییز، زمستان. یک شعر هم درباره اش یاد گرفته بودیم:

فصل اول بهاره، بهار شكوفه داره {مربی دستش را به نشانه‌ی باز شدن شکوفه‌ها مثل غنچه باز می‌کند}

فصل دوم تابستان، ميوه ميشه فراوان {مربی دستش را به نشانه‌ی بادبزن تکان می‌دهد}

فصل سوم پاييزه، پاييز برگها مي ريزه {مربی انگشتان دستش را به نشانه‌ی بارش و ریزش برگ‌ها حرکت می‌دهد}

فصل چهارم زمستان، سرما و برف و باران {مربی دست هایش را به نشانه‌ی گرم کردن‌ها می‌کند و به هم می‌مالد}

خب، چه کسی می‌داند الان در چه فصلی هستیم؟ ...

الان در فصل بهار هستیم.

مربی با شور و نشاط و کف زنان، شعر زیر را 2 مرتبه بخواند:

آهای آهای بهاره                    بهار شادی میاره

گلهای زرد و لاله                     روئیده هر کناره

بهاره و بهاره                          بهار صفا میاره

بلبل رو شاخه گل                   گنجشکه رو چناره

داره آواز می‌خونه                    این آغاز بهاره

بهاره و بهاره                           بهار صفا میاره

بچه ها؛ با آمدن بهار، درخت هایی که به خاطر سرمای زمستان، به خواب رفته بودند و برگ و میوه نداشتند، از خواب بیدار می‌شوند و برگ و شکوفه در می‌آورند. این شکوفه ها کم کم تبدیل به میوه های خوشمزه می‌شوند. پرنده هایی هم که به خاطر سرما به جاهای گرم تر سفر کرده بودند، دوباره بر می‌گردند. اگر خوب گوش کنیم، شاید صدای پرنده ها را بشنویم که با شادی در حال آواز خواندن هستند. گوش کنیم ببینیم صدایشان را می‌شنویم؟

مربی، پنجره‌ی کلاس را باز کند تا صداها راحت تر به گوش برسد. ممکن است صدای پرنده ها به گوش نرسد. در این صورت به بچه ها بگوید حواس شان را جمع کنند تا شاید در مسیر رفتن به خانه بتوانند صدای پرنده ها را بشنوند. سپس از بچه ها بخواهد تا صداهای دیگری را که می‌شنوند، اعلام کنند: مثل صدای بوق ماشین، حرکت موتورسیکلت، حرف زدن آدم ها، شعر خواندن بچه های کلاس دیگر، قدم زدن مربی در کلاس، ...

مربی، بچه ها را تشویق می‌کند تا صداهای بیشتری را کشف کنند. بعد، به آنها تذکر می‌دهد همه‌ی این صداها قبلا هم می‌آمد ولی چون ما حواس مان به آنها نبود، متوجه بعضی از آنها نبودیم. اما وقتی دقت می‌کنیم، می‌بینیم چقدر صدا دور و برمان هست. شما می‌توانید یک بازی با مزه درست کنید. مثلا در خانه از مامان و بابا و بقیه بپرسید به نظرتان الان چند تا صدا می‌شنوید؟ بعد سعی کنید همه‌ی صداهای خانه را بشمرید. صدای یخچال، صدای ساعت دیواری، صدای هواکش، صدای کتری در حال جوش، ...

بچه ها؛ صداها را با چه می‌شنویم؟             آفرین. با گوش.

اگر ما نمی‌توانستیم صدایی را بشنویم، زندگی مان خیلی سخت می‌شد؛ مگر نه؟ مثلا داریم از خیابان رد می‌شویم یکدفعه یک موتور، با سرعت به ما نزدیک می‌شود. اگر ما صدای موتور را نشنویم، ممکن است متوجه آن نشویم و مراقب خودمان نباشیم. یا مثلا شیر آب آشپزخانه خراب شده و در حال چکه کردن است ولی چون ما صدای افتادن قطره های آب را نمی‌شنویم، متوجه آن نمی‌شویم و کلی آب هدر می‌رود یا کف آشپزخانه خیس می‌شود. یا مثلا می‌خواهیم صبح برای انجام یک کاری سر ساعت خاصی بیدار شویم ولی نمی‌توانیم ساعت کوک کنیم یا ساعت گوشی را تنظیم کنیم که زنگ بزند و ما را بیدار کند.

بچه ها؛ چه کسی این گوش های سالم را به ما داده؟      آفرین. خدای خوب و مهربان.

پس بیایید همه با هم از خدای مهربان به خاطر داشتن گوش های سالم تشکر کنیم: «خدایا؛ شکرت که به ما گوش های سالم دادی.»

خب حالا بیایید تابلوی خوشمزه‌ی بهاری درست کنیم. بچه ها؛ مگر تابلو هم خوشمزه می‌شود؟ بله که می‌شود. در کلاس ما می‌شود. چطوری؟ با این پفیلاها! ما امروز می‌خواهیم یک درخت بهاری که رویش لانه‌ی گنجشک است، درست کنیم و به جای شکوفه هایش، از این پفیلاها استفاده کنیم. اما قبل از آن برویم دست هایمان را بشوییم و کمی پفیلا بخوریم تا انرژی بگیریم.

بعد از اینکه بچه ها پفیلاهایشان را خوردند، مربی مقداری پفیلا (هر کودک، 8 تا 10 عدد پفیلا) در اختیار کودکان قرار می‌دهد تا آنها را با قلم مو رنگ کنند. بعد از رنگ آمیزی، شکوفه ها را کناری می‌گذارند تا خشک شوند. سپس مربی، نمد یا پارچه هایی را که از قبل، الگوی مورد نظر روی آنها رسم شده، در اختیار نوآموزان قرار می‌دهد تا آن را برش بزنند. (الگوی مربوط به این تابلو، در ضمیمه‌ی انتهای درسنامه، ذیل درس 13 قرار دارد.)

سپس قسمت های برش خورده، روی یک مقوای ضخیم با زمینه‌ی آبی روشن یا سفید، به صورت کلاژ چسبانده می‌شود. در نهایت، شکوفه های رنگ آمیزی شده، به صورت پراکنده، به شاخه چسبانده می‌شود تا تابلوی خوشمزه بهاری آماده شود.

در حین ساخت تابلو، مربی چندین بار شعر بهار را می‌خواند تا بچه ها حفظ شوند.