دین زرتشتی، زن را حیوانی از نژاد اهریمن می‌داند.[1]

اما نکته جالب در این میان این‌که، شریعت زرتشتی اطاعت زن از شوهر را به صورت مطلق لازم می‌داند. چنان‌که در متن «صد در نثر صد در بندهشن» آمده است که زن زرتشتی باید روزی 3 مرتبه در حضور شوهر، بایستد و به او بگوید که چه کاری دوست داری؟ امر بفرما تا همان را انجام دهم... و در ادامه هم آمده است: هر زنی که از شوهر اطاعت نکند، «جه» خوانده می‌شود.[2]

در زبان فارسی میانه که این متون فقهی حقوقی زرتشتی به آن نوشته شده، جِه (jeh) به معنی فاحشه است.[3]

   

          

منبع: پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب

     

---

[1]فرنبغ دادگی، بُندَهِشن، ترجمه مهرداد بهار، انتشارات توس، تهران ۱۳۸۰، بخش نهم درباره چگونگی زنان، ص 83.

[2]بنگرید به رساله‌ی «صد در نثر، صد در بندهش»، باب 59 نثر:

Saddar Nasr & Saddar Bundehesh, Edited by Ervad Bamanji Nasarvanji Dhabhar, The Trustees of the Parsee Punchayet Funds & Properties, Bombay 1909, pp. 41-42.

[3]بنگرید به:

Encyclopedia Iranica, JEH, Albert de Jong, Last Updated: April 13, 2012, Vol. XIV, Fasc. 6, pp. 618-619