استاد زرین‌کوب در کتاب «تاریخ مردم ایران» می‌نویسند:

«عامل خلیفه هم در سراسر کشور هر جا بود، اگر نماینده یک حجاج خونخوار از بنی‌ثقیف یا خویشاوند یک والی بی‌بندوبار وابسته به آل مروان یا آل ابوسفیان نبود، غالباً با آهستگی و آرامشی بیش از یک حاکم یا عامل عهد ساسانی با شهروندان حوزه حکمرانی خویش سلوک می‌کرد».

(عبدالحسین زرین‌کوب، تاریخ مردم ایران، ص 16)

   

مأخذ:

زرین‌کوب، عبدالحسین، تاریخ مردم ایران از پایان ساسانیان تا پایان آل بویه، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر، 1377.

   

منبع: پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب