نویسنده: زهرا مرادی
ماجرای مستی نوح نیز نمونه‌ای دیگر از نسبت‌های نامعقول به انسان‌های برگزیده‌ی خداست. در کتاب مقدس چنین آمده که نوح به قدری شراب می‌نوشد که مست می‌گردد و برهنه در خیمه به خواب می‌رود. پسر نوح، پدر را در آن وضعیت شرم آور می‌بیند و به جای آنکه بدن عریان پدر را بپوشاند برادران دیگرش را نیز خبر می‌کند تا پدر را تماشا کنند. نوح که هوشیاری خود را به دست می‌آورد، به جای پسر، نوه‌اش را نفرین می‌کند!
متن تورات، اینچنین است:
"نوح به كار كشاورزی مشغول شد و تاكستانی غرس نمود. روزی كه شراب زیاد نوشیده بود، در حالت مستی در خیمه‌اش برهنه خوابید. حام، پدر كنعان، برهنگی پدر خود را دید و بیرون رفته به دو برادرش خبر داد. سام و یافث با شنیدن این خبر، ردایی روی شانه‌های خود انداخته عقب عقب بطرف پدرشان رفتند تا برهنگی او را نبینند. سپس او را با آن ردا پوشانیدند. وقتی نوح به حال عادی برگشت و فهمید كه حام چه كرده است، گفت: «كنعان ملعون باد. برادران خود را بنده بندگان باشد ..."[1]
با این حساب، خدای کتاب مقدس حق دارد از آفریدن انسان‌ها متأسف شود[2] چراکه در میان همه‌ی مردم آن روزگار تنها نوح را درستکار یافته بود[3] که از او نیز چنین رفتار ناشایستی سر می‌زند.[4]
کدام حقیقت‌جوی حق‌پذیری باور می‌کند خداوند تربیت و هدایت مردم را به دست کسی بسپارد که از فرط مستی عریان می‌گردد؟ و کدام انسان عاقلِ بیطرفی این داستان‌ها را کلام خدا و مقدس می‌پندارد؟
[1] عهد عتیق، تورات، سِفر پیدایش، باب 9، بندهای 20 تا 25.
[2] "هنگامی كه خداوند دید مردم غرق در گناهند و دایماً بسوی زشتی‌ها و پلیدی‌ها می‌روند، از آفرینش انسان متأسف و محزون شد. پس خداوند فرمود: "من انسانی را كه آفریده‌ام از روی زمین محو می‌كنم. حتی حیوانات و خزندگان و پرندگان را نیز از بین می‌برم، زیرا از آفریدن آنها متأسف شدم.": عهد عتیق، تورات، سِفر پیدایش، باب 6، بندهای 5 تا 7.
[3] "... در بین همه مردمان این روزگار فقط تو (نوح) را درستکار یافتم": عهد عتیق، تورات، سِفر پیدایش، باب 7، بند 1.
[4] شراب خواری و خصوصا مست نمودن، از نظر کتاب مقدس، امری ناپسند محسوب می‌گردد. به طور نمونه می‌توان به این دو بند از عهد جدید اشاره نمود: "... اگر کسی از بین خودتان، ادعا می‌کند که برادر مسیحی شماست، اما در عین حال زناکار، طمعکار، بدزبان، بت پرست، مشروب خوار و یا کلاهبردار باشد، با او معاشرت نکنید. با چنین کسی حتی بر سر یک سفره هم ننشینید!": عهد جدید، اول قرنتیان، بند 11. ؛ "از مستی بپرهیزید زیرا مستی انسان را به راه های زشت می‌کشاند": عهد جدید، افسسیان، باب 5، بند 18.
