بسم الله الرحمن الرحیم
دست دسی
با اهتمام: زهرا و سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی
دوره‌‌ی «دست دسی» با هدف ارتقای مهارت های دست ورزی در کنار رشد مهارتهای تربیتی در کودکان 5 و 6 ساله توسط کارشناسان و مربیان خانه‌ی کودک و نوجوانانِ بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص) تدوین گردیده است.
جلسه بیست و سوم: دست، دست؛ تولد حضرت فاطمه است!
موضوع: تولد حضرت فاطمه (س) و روز مادر
نکات تربیتی و مهارتهای مورد توجه:
- افزایش مهارت دست ورزی (قیچی کاری)
- افزایش شناخت و محبت نسبت به حضرت فاطمه (س)
- الگوگیری از مهربانی حضرت فاطمه (س)
- یادگیری یک شعر درباره‌ی مادر
- مهارت شعر خواندن به صورت گروهی
فعالیت هنری: کارت تشکر
لوازم مورد نیاز: مقوا a4، کاغذ رنگی، چسب، قیچی، سیم گلسازی یا نمد
این محتوا باید دو هفته قبل از میلاد حضرت فاطمه (س) اجرا شود تا بچه ها فرصت کافی برای آماده شدن جهت برگزاری جشن میلاد حضرت فاطمه (س) و روز مادر را داشته باشند.
بچه ها؛ تا حالا عروسی رفته اید؟ در عروسی، معمولا همه بهترین و خوشگل ترین لباس هایشان را می‌پوشند؛ مگر نه؟ خصوصا عروس خانم که لباسش از همه خوشگل تر است. اما من یک عروس خانمی را می‌شناسم که با لباس معمولی به عروسی رفت. می‌دانید چرا؟ چون چند ساعت مانده به عروسی، یک خانم فقیری آمد در خانه‌ی آنها و گفت لباس هایش همه پاره و خراب هستند. عروس خانم رفت تا یکی از لباس های خود را برای فقیر بیاورد ولی یکدفعه یاد حرف پدرش افتاد که گفته بود «وقتی به کسی چیزی می‌بخشی، یا هدیه می‌دهی، بهتر است چیزی باشد که خودت بیشتر دوستش داری. اینطوری خدا خیلی بیشتر خوشحال می‌شود که تو چیزی را که خودت دوست داشتی به بقیه داده ای».[1] به خاطر همین، آن عروس خانم مهربان، به جای اینکه یکی از لباس های معمولی اش را به آن فقیر بدهد، رفت و لباس عروسی اش را که از بقیه‌ی لباس هایش خوشگل تر بود، آورد و به آن خانم فقیر داد. آن خانم هم خیلی خوشحال شد. آن شب، عروس خانم با یکی از لباس های معمولی اش به عروسی رفت ولی از اینکه هم آن فقیر را خوشحال کرده بود و هم خدا را، خودش هم خیلی خوشحال بود.
بچه ها؛ می‌دانید این عروس خانم چه کسی بود؟ بگذارید خودم بگویم. آن عروس خانم مهربان، حضرت فاطمه (س) بودند. خیلی خوب است که ما هم از حضرت فاطمه (س)، مهربان بودن با بقیه را یاد بگیریم. مثلا وقتی یک جایی هستیم که بچه های دیگری هم آنجایند، موقع خوراکی خوردن، به خصوص اگر خوراکی ما چیزی است که بقیه هم دوست دارند از آن بخورند، به آنها تعارف کنیم. نه اینکه مثلا پاستیل بخوریم ولی به دوست مان ندهیم و او هم دلش بخواهد. مثل حضرت فاطمه (س) مهربان باشید.
{به منظور جلوگیری از گیج شدن بچه ها، فقط از نام «فاطمه» استفاده شود.بچه های کوچک، با شنیدن اسامی مختلف برای یک شخصیت، گیج می‌شوند.}
بچه ها؛ چند روز دیگر، تولد همین عروس خانم مهربان، یعنی حضرت فاطمه (س) است. روز تولد حضرت فاطمه (س)، روز مادر هم هست. چون مامان ها هم خیلی مهربان هستند.
ما هم می‌خواهیم این روز مهم را که هم تولد حضرت فاطمه است و هم روز مادر، جشن بگیریم و از همه‌ی مامان ها دعوت کنیم به این جشن بیایند. در روز جشن، می‌خواهیم برای تشکر از مامان ها چند تا هدیه‌ی قشنگ به آنها بدهیم. یکی از آن ها یک شعر خیلی قشنگ است که باید تمرین کنیم و آن روز برای مامان ها بخوانیم.
مامان جونم چه ماهی فدات بشم الهی
برام زحمت کشیدی الهی خیر ببینی
مریض نشی تو مادر اگه گفتی چی پر پر؟
کلاغ، پر گنجشک، پر
رنج مامان جونم پر غصه و غم همش پر
شعر بالا را بچه ها باید دو مرتبه پشت هم به شیوه‌ی زیر بخوانند:
مامان جونم چه ماهی فدات بشم الهی: {دو دست را به صورت ضربدری روی سینه بگذارند}
برام زحمت کشیدی الهی خیر ببینی: {دو دست را به نشانه‌ی دعا، به آسمان بلند کنند}
مریض نشی تو مادر اگه گفتی چی پر پر؟ {دو دست را به نشانه‌ی پر زدن دو طرف بدنشان تکان دهند}
کلاغ، پر {انگشت شان را مثل بازی کلاغ پر، حرکت دهند} گنجشک، پر {همان حرکت کلاغ، پر}
رنج مامان جونم پر {همان حرکت کلاغ، پر} غصه و غم همش پر {همان حرکت کلاغ، پر}
{برای تکرار شعر، دست های هم را می‌گیرند و مثل بازی عمو زنجیر باف، دور می‌چرخند و تا ابتدای کلاغ، پر، شعر را در همین حالت که دست هم را گرفته اند، می‌خوانند و می‌چرخند. به کلاغ، پر که رسیدند، همان طور به صورت دایره ای، سر جایشان می‌ایستند و دست هایشان را هماهنگ با هم مثل بازی کلاغ پر، بالا و پایین می‌برند و شعر را تا آخر ادامه می‌دهند.}
هدیه‌ی دیگری که می‌خواهیم به مامان های مهربان بدهیم، یک کارت تشکر است. تشکر از همه‌ی زحمت هایی که برای ما می‌کشند. اول از همه برای درست کردن این کارت، داخل این قلبی که به شما می‌دهم، نقاشی خودتان و مامان تان را بکشید و رنگ کنید تا بعد، بقیه‌ی کاری که می‌خواهیم انجام دهیم را برایتان توضیح دهم.
بسته به جنسیت نوآموز و اینکه خواهر یا برادر دیگری دارد، تصویر مناسب را در اختیارش قرار دهید. نوآموز می‌تواند علاوه بر کشیدن صورت مادر و خودش، چیزهای دیگری نیز به تصویر اضافه کند. مثلا دست مادر یک شاخه گل بکشد یا چند قلب دیگر اضافه کند.
پس از اتمام نقاشی، دور قلب را باید برش دهند. کمک شان کنید تا آن را دقیقا وسط یک مقوای آ4، به صورت افقی بچسبانند. اگر مقوای مورد استفاده برای کارت، سفید است، کاغذی که روی آن نقاشی کشیده می‌شود، باید یک رنگ ملایم مانند یاسی باشد. اما اگر مقوای کارت، رنگی است، برگه‌ی نقاشی، می‌تواند سفید باشد.
این قلب، در واقع، داخل کارت تشکر را تشکیل می‌دهد. بیرون کارت را هم مانند تصویر، با قلب های کوچک رنگی به شکل یک دسته تزیین می‌کنند. پیش از چسباندن قلب ها، مانند شکل، ساقه های قلب را با استفاده از کاغذ رنگی یا نمد و یا سیم گلسازی روی کارت بچسبانید.
در همین زمان که شما مشغول درست کردن ساقه‌ی قلب ها هستید، از نوآموزان بخواهید قلب های کوچکی را که روی کاغذ رنگی یا کاغذ کادوهای طرح دار قبلا رسم کرده اید، با قیچی جدا کنند. سپس با راهنمایی شما، قلب ها را روی کارت بچسبانند. به منظور جذابیت بیشتر، چند عدد از قلب ها را از وسط تا بزنید و فقط خط بیرونیِ تا را چسب بزنید تا دسته‌ی قلب ها به شکل برجسته و سه بعدی دیده شود. در نهایت، تکه ای روبان را گره پاپیونی بزنید و روی ساقه‌ی قلبها بچسبانید. می‌توانید از هر دانش آموز بخواهید یک جمله برای مادرش بگوید تا آن را داخل کارت بنویسید. جملاتی مثل: روزت مبارک مامان مهربانم؛ دوستت دارم مامان مهربانم؛ برای بهترین مامان دنیا؛ خدا را شکر که مامانم تو هستی؛ ...
در انتهای کلاس، مجددا بچه ها چند بار شعر را همخوانی کنند تا خوب یاد بگیرند.
مربی، دو نفر از بچه ها را به عنوان مجری برنامه انتخاب می‌کند و متن دو نفره‌ی زیر را با آنها تمرین می‌کند:
- سلام به همه‌ی مامان ها. عیدتون مبارک
- روزتون هم مبارک.
- ما بچه ها برای اینکه از همه‌ی زحمت ها وخوبی های شما تشکر کنیم، تصمیم گرفتیم براتون جشن بگیریم.
- برای همین خیلی زحمت کشیدیم.
- با این دست های کوچولومون همه جا رو تمیز کردیم،
- تزیین کردیم،
- کادو درست کردیم،
- یخ حوض شکستیم.
- همه‌ی این کارها رو کردیم تا بهتون بگیم:
- ممنون که انقدر خوبید.
- ممنون که انقدر مهربونید.
- خیلی دوست تون داریم.
- خیلی.
[1]اشاره به این کلام خدا در قرآن کریم: "لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّون" یعنی: هرگز به نیکی دست نمی‌یابید مگر از آنچه خود دوست دارید انفاق کنید: سوره آل عمران، آیه 92.
