خدا در کتاب مقدس

خدایی که به پیامبرش دستور خوردن نان نجس شده با مدفوع انسان می‌دهد!

hashie bala

   

نویسنده: زهرا مرادی

      

در فرازهای متعددی از کتاب مقدس، شاهد دستورات عجیب خدا به برگزیدگانش هستیم. به طور نمونه، خداوند به حزقیال نبی امر می کند به جبران گناه مردم، مدت سیصد و نود روز به پهلوی چپ خود بخوابد و در همان حال بماند. درضمن در این مدت تنها خوراک او باید نانی تهیه شده از حبوبات و پخته شده در آتشی که از مدفوع انسان درست شده، باشد. کتاب مقدس، اینچنین ماجرا را بیان می نماید:

"آنگاه‌ بر پهلوی‌ چپ‌ خود دراز بكش‌ و برای‌ مدت‌ سیصد و نود روز در همان‌ حال‌ بمان‌. من‌ گناه‌ اسرائیل‌ را بر تو می‌گذارم‌ و در طول‌ این‌ مدت‌ برای‌ گناه‌ آنان‌، متحمل‌ رنج‌ خواهی‌ شد. برای‌ هر سال‌ مجازات‌ اسرائیل‌، یك‌ روز دراز خواهی‌ كشید. بعد از این‌ مدت‌، برگرد و چهل‌ روز بر پهلوی‌ راست‌ خود بخواب‌ و برای‌ گناهان‌ یهودا متحمل‌ رنج‌ شو. برای‌ هر سال‌ مجازات‌ یهودا یك‌ روز دراز خواهی‌ كشید.

... «در طی‌ آن‌ سیصـد و نـود روز اول‌ كه‌ بر پهلـوی‌ چپت‌ می‌خوابی‌، خوراك‌ تو، نانی‌ تهیه‌ شده‌ از آرد گندم‌، جـو، باقلا، عـدس‌ و ارزن‌ باشـد. آنها را در یك‌ ظرف‌ با هم‌ مخلوط‌ كن‌ و از آن‌، نان‌ بپـز. نان‌ را جیره‌بندی‌ خواهی‌ كرد و هر روز یك‌ وعده‌ از آن‌ را خواهی‌ خورد، آنهـم‌ نه‌ بیشتـر از بیست‌ مثقال‌! روزی‌ دو لیوان‌ آب‌ نیز بیشتر نخواهی‌ نوشید! برای‌ پختن‌ نان‌، آتش‌ را با مدفوع‌ خشك‌ شده‌ انسان‌ درست‌ خواهی‌ كرد و این‌ كار را در انظار مردم‌ انجام‌ خواهی‌ داد. به‌ همین‌ منوال‌ قوم‌ اسرائیل‌، در سرزمین‌هایی‌ كه‌ تبعیدشان‌ می‌كنم‌، نان‌ نجس‌ و حرام‌ خواهند خورد.»"[1]

البته حزقیال عاقل تر از این بود که به چنین دستوری تن در دهد. لذا به خدا چنین می گوید:

"... «خداوندا، چگونه‌ چنین‌ كاری‌ بكنم‌؟ من‌ در تمام‌ عمرم‌ هرگز نجس‌ نشده‌ام‌. از طفولیت‌ تا به‌ حال‌ هرگز نه‌ گوشت‌ حرام‌ خورده‌ام‌، نه‌ گوشت‌ حیواناتی‌ كه‌ بوسیله‌ جانوران‌، دریده‌ شده‌ باشد و نه‌ گوشت‌ حیوانات‌ مردار. مـن‌ به‌ هیچ‌ وجه‌ خوراك‌ حرام‌ نخورده‌ام‌.»" [2]

و خداوند هم بی چون و چرا سخن حزقیال را می پذیرد:

"خداوند فرمود: «بسیار خوب‌، بجای‌ مدفوع‌ انسان‌، می‌توانی‌ از مدفوع‌ گاو استفاده‌ كنی‌.» [3]"

   

چه دردناک است پرستش خدایی با فرامین غیر عاقلانه و غیر منطقی!

    


[1] عهد عتیق، حزقیال، باب 4، بندهای 4 تا 13.

[2] عهد عتیق، حزقیال، باب 4، بند 14.

[3] عهد عتیق، حزقیال، باب 4، بند 15.

 

بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص)

 

 

logo-samandehi

جستجو