و پاره ی جگر رسول بودی؛ که بود که این را نداند؟ آسمان و زمین گواهند که پدرت بارها و به کرات، با بهانه و بی بهانه، فرموده بود:

"فاطمه پاره تن من است؛ هر که او را بیازارد، مرا آزرده و هر که مرا بیازارد خدا را آزرده ..."

پس چگونه دلشان آمد شقایق وجودت را بین در و دیوار پر پر کنند؟ کدام کینه، چه میزان رذالت، چه اندازه حسادت، چه مقدار جهالت باید یکجا جمع شود تا شکستن پهلوی پاره ی تن حبیب خدا رقم بخورد؟