بسم الله الرحمن الرحیم
سه شنبه‌های مهدوی
با اهتمام: زهرا و سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی
دوره‌ی «سه شنبه‌های مهدوی» به منظور انس و آشنایی بیشتر فرزندان‌مان با امام زنده‌ی زمان - حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف - توسط کارشناسان و مربیان خانه‌ی کودک و نوجوانانِ بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص) تدوین گردیده است. محتوای این دوره که به دنبال ابلاغ طرحی با همین نام (سه شنبه‌های مهدوی) از سوی آموزش و پرورش طراحی شده، برای گروه سنّی 8 تا 10 سال قابل استفاده است.
جلسه‌ی اول: امام مهدی، امام زنده‌ی زمان
موضوعات مورد بررسی:
- یادآوری درباره‌ی پیامبر و دوازده هدایتگر پس از ایشان
- آخرین امام زنده است و اکنون در میان ما زندگی می‌کند.
- چرا امام دوازدهم را امام زمان می‌نامیم؟
- دلیل و معنای غیبت امام دوازدهم
{برای متفاوت کردن فضای کلاسی که درباره‌ی امام مهربان زمان است با کلاس‌های درسی معمول و به منظور ایجاد خاطره‌ی خوش از سه شنبه‌های مهدوی، پیشنهاد می‌گردد جوایزی مانند پاک کن، تراش، گل سر، جاسوییچی، ... و خوراکی‌هایی مانند آب نبات، میوه‌ی خرد شده، تهیه شود تا در زمان مناسب، مربی در اختیار بچه‌ها قرار دهد. همچنین اگر در مدرسه از کارت‌های امتیاز برای تشویق دانش آموزان در امور مختلف استفاده می‌شود، در اختیار مربی این دوره هم قرار داده شود.}
متن محتوا:
سلام به بچه‌های گل و زرنگ و با هوش.
بچه‌ها قرار است از این به بعد روزهای سه شنبه با هم باشیم و یک عالمه چیزهای خوب یاد بگیریم و کاردستی‌های قشنگ درست کنیم و قصه‌های جالب بشنویم.
موافقید؟ آفرین به شماها. پس برای خودتان که انقدر دخترهای خانمی (پسرهای آقایی) هستید، یک کف مرتب بزنید تا کارمان را شروع کنید.
خب، قبل از هر چیز چند تا سوال می‌کنم ببینم چه کسی حواسش جمع است و می‌تواند از این جایزه‌ها بگیرد؟
با یک سوال آسان شروع می‌کنیم. به من بگویید ببینم اسم پیامبر ما مسلمان‌ها چیست؟ آفرین. حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
سوال بعد. هر کس بلد است، دستش را بالا بگیرد.
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم یک دختر خیلی خیلی مهربان داشتند. آنقدر مهربان که هیچ وقت هیچ کس از در خانه‌شان دست خالی بر نمی‌گشت. اسم ایشان چه بود؟ آفرین. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
{چنانچه جایزه‌ها به تعداد نیست، مربی اسم دانش آموزانی را که به سوالات جواب می‌دهند، یادداشت کند و در انتهای کلاس هدیه‌شان را به آنها بدهد. همچنین می‌تواند از کارت‌های امتیاز استفاده کند.}
خب اسم پیامبر و دخترشان را که همه بلد بودید. حالا ببینم این را هم بلدید؟! چه کسی می‌داند ما چند امام داریم؟ آفرین. دوازده امام.اینجوری که شما همه‌ی جایزه‌های من را تمام می‌کنید.
حالا بگویید ببینم امام اول ما چه کسی هستند؟ آفرین. حضرت علی علیه السلام.
نام امام دوم ما چیست؟ امام حسن مجتبی علیه السلام
نام امام سوم ما چیست؟ امام حسین علیه السلام
{اگر بچه‌ها، پیش‌تر، دوره‌ی «من بچه شیعه هستم» را گذرانده‌اند، احتمالا نام دوازده امام را حفظ هستند. لذا مربی می‌تواند اسامی دوازده امام را به ترتیب یادآوری کند. اما چنانچه دوره را نگذرانده‌اند، تا امام سوم، اکتفا کند و اینگونه ادامه دهد:}
بعد از امام حسین علیه السلام هم امام‌های دیگری آمدند تا اینکه نوبت به امامت دوازدهمین و آخرین امام یعنی حضرت مهدی علیه السلام رسید.
بچه‌های خوبم؛ آدم‌های بد، همه‌ی یازده امام قبلی را شهید کردند و الان تنها امام زنده‌ای که در زمان ما هستند، امام مهدی علیه السلام هستند که به ایشان امام زمان هم می‌گویند. پس چرا به امام دوازدهم یا حضرت مهدی، امام زمان می‌گویند؟ چون امام زنده‌ی این زمان هستند.
خب حالا که امام مهدی، امام زنده‌ی زمان ما هستند، چرا ما ایشان را نمی‌بینیم؟ کجا زندگی می‌کنند؟ نشانی خانه‌شان چیست؟
برای اینکه جواب این سوال‌ها را بگویم باید یک ماجرای مهم را برای‌تان تعریف کنم.
ببینید دخترهای خوبم (پسرهای عزیزم) خدای مهربان، برای اینکه ما آدم‌ها خوشبخت و خوشحال و درست زندگی کنیم، بهترین و مهربان‌ترین و دلسوزترین بنده‌های خودش را برای راهنمایی ما فرستاد. این افراد همان پیامبرها بودند. پیامبرانی مثل حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت عیسی، ... همه‌ی این پیامبران سعی می‌کردند به مردم یاد بدهند کارهای درست و عاقلانه انجام بدهند. مثل اینکه چه غذایی برای‌شان مفید است و چه غذایی برای‌شان ضرر دارد و نباید بخورند؛ یا با بقیه چطور رفتار کنند. مثلا می‌گفتند با یکدیگر مهربان باشید، وسایل دیگری را به زور برای خودتان بر ندارید، با هم درست و مؤدبانه صحبت کنید، هیچ کس را حتی حیوانات را اذیت نکنید، بچه‌ها را دوست داشته باشید، ... خلاصه راه و روش درست زندگی کردن و خوشبخت شدن را به مردم نشان می‌دادند. پیامبرها، یکی بعد از دیگری آمدند تا اینکه نوبت به آخرین پیامبر خدا یعنی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم رسید.
حضرت محمد از همه‌ی پیامبرهای قبلی هم مهربان‌تر و دلسوزتر بود. انقدر مهربان بود که به او پیامبر مهربانی می‌گویند. حضرت محمد، با صبر و حوصله به مردمی که نه خدا را می‌شناختند، نه بلد بودند با هم چطور رفتار کنند، نه آب و غذای خوب و سالمی برای خوردن انتخاب می‌کردند، نه به بچه‌ی خودشان رحم می‌کردند، نه به مسافر غریبه، ... یاد داد راه درستِ زندگی کردن چیست.
پیامبر تا آخر عمرش برای خوشبختی مردم تلاش کرد. تا اینکه زمان رفتنش از این دنیا رسید. پیامبر، قبل از اینکه از دنیا بروند، مردم را جمع کردند و به آنها خبر مهمی را از طرف خدای بزرگ دادند. آن خبر این بود که:
«خدای مهربان، مردم هیچ زمانی را بدون هدایتگر (یعنی کسی که به راه درست هدایت و راهنمایی‌شان کند) رها نکرده و نمی‌کند. به همین دلیل، بعد از من که آخرین پیامبرش هستم، دوازده نفر از بهترین، دانشمندترین، دلسوزترین و مهربان‌ترین بنده هایش را به عنوان امام و جانشین من تعیین کرده تا یکی بعد از دیگری هدایت و سرپرستیِ شما را به دست بگیرند. اولین امام، امام علی است، بعد، امام حسن مجتبی، بعد، امام حسین ... و دوازدهمین امام، امام مهدی است. هر کس به دنبال خوشبختی و رسیدن به بهشت است، این امام‌ها را دوست داشته باشد و به حرف‌شان گوش بدهد.»
مردم هم به پیامبر قول دادند که حرف امام‌ها را گوش دهند و همیشه کنارشان باشند.
اما بچه‌ها؛ بعد از اینکه حضرت محمد از دنیا رفت، خیلی‌ها زیر قول‌شان زدند و امام‌های مهربان ما را تنها گذاشتند. آدم‌های بدجنس و حسود که همیشه به این دلیل که امام‌ها به آنها اجازه نمی‌دادند به مردم زور بگویند و هر بلایی که دوست دارند سر آنها بیاورند، با امام ها لج بودند، از این فرصت که مردم امام‌ها را تنها گذاشته بودند، سوء استفاده کردند و به جنگ با امام‌ها رفتند. آنها امام‌ها را یکی بعد از دیگری شهید کردند تا اینکه امام یازدهم هم به شهادت رسید و نوبتِ امامت آخرین امام حضرت مهدی رسید.
خدا از اینکه مردم قدر امام‌های مهربان را ندانسته بودند و باعث شهادت ایشان شده بودند، از دست مردم خیلی ناراحت شد. به همین دلیل امام دوازدهم را از دسترس مردم خارج کرد تا هم جانِ آخرین امام حفظ شود و هم مردم تنبیه بشوند. یعنی به فرمان خدا امام زمان به صورت ناشناس در بین مردم زندگی می‌کند و حتی اگر کسی ایشان را ببیند، نمی‌شناسد.
بچه‌ها، به این اتفاق، «غیبت» می‌گویند.
حتما تا حالا شنیده‌اید که می‌گویند امام زمان غایب است. الان دیگر معنی این حرف را خوب می‌فهمید. امام زمان غایب است، یعنی به صورت ناشناس بین ما زندگی می‌کند و ما محل زندگی امام را بلد نیستیم. ممکن است امام را در کوچه و خیابان ببینیم ولی ایشان را نمی‌شناسیم.
پس بچه‌های خوبم؛ یادتان باشد امام مهربان ما الان زنده‌اند و روی همین کره‌ی زمین و در بین ما زندگی می‌کنند. ما را می‌بینند، صدای‌مان را می‌شنوند، از حال و روزمان خبر دارند ولی ما ایشان را نمی‌بینیم. اگر هم ببینیم متوجه نمی‌شویم که ایشان امام زمان هستند.
اما تا کی نمی‌توانیم امام‌مان را ببینیم؟ این غیبت کی تمام می‌شود؟ در زمان غیبت چگونه با امام زمان ارتباط داشته باشیم؟
جواب این سوال‌ها را در سه شنبه‌های مهدویِ هفته‌های آینده پیدا می‌کنیم.
خب دیگر وقت کاردستی است. بچه‌ها ما امروز می‌خواهیم یک قاب خوشگل به نام «شجره‌ی طیبه» درست کنیم. شجر در عربی به معنی درخت است. می خواهیم درختی درست کنیم که شکوفه هایش نام پیامبر، دختر مهربان شان حضرت زهرا و دوازده امام باشد.
یادبود (شجره‌ی طبیه):
{مربی، نمونه‌ی آماده شده‌ی کار را به دانش آموزان نشان بدهد تا راحت‌تر بتوانند کاردستی خود را درست کنند. چنانچه برای درست کردن این کاردستی چند کمک مربی حضور نداشته باشند، باید گل‌ها و تنه‌ی درخت به صورت برش خورده در اختیار دانش آموزان قرار بگیرد و آنها فقط کار چسباندن را انجام دهند.}
وسایل مورد نیاز:
1- مقواهای رنگی برای شکوفه‌ها، برگ، تنه‌ی درخت و زمینه‌ی کار (ابعاد قاب، 35 در 25 سانتی متر)
2- چسب
3- قیچی
4- ماژیک
روش ساخت:
الگوی تنه‌ی درخت و شکوفه‌ها را می‌توانید از اینجا دانلود کنید و با استفاده از آنها، 14 شکوفه و تنه‌ی درخت تهیه کنید. همچنین، هر درخت حدودا 25 برگ با سایزهای مختلف نیاز دارد. پس از برش کاری و تا کردن لبه‌ی شکوفه‌ها به منظور برجسته و سه بعدی شدن کار، قطعات را مطابق تصویر، روی مقوای بدنه، نصب کنید. بسته به زمان، بودجه و سن دانش آموزان، می‌توان کار را با نمد و وسایل تزیینی دیگر، شکیل‌تر نمود.
در انتها یک بندینک به پشت کار بچسبانید تا بتوان قاب را روی دیوار نصب کرد.
