نویسنده: محمد کاشانی
چکیده
در این جستار بر آنیم به بررسی نقش شریعت و سیر تحول و منسوخ شدنش در آیین مسیحیت بپردازیم. عیسی مسیح بر شریعت تاکید بسیار داشت وخود به آن عمل میکرد. وی درجای جای انجیل پیروانش را به عمل به شریعت ترغیب مینمود، پس چرا مسیحیت امروزه شریعت را به کناری نهاده و به آن عمل نمیکند؟
چه کسی در منسوخ شدن شریعت نقش اساسی را داشت. سپس به بررسی نقش پولس در اینباره میپردازیم و به نزاعها و موضع گیریهای حواریون در اینباره خواهیم پرداخت. با هم خواهیم دید که ایشان هم، همانند مسیح، بر عمل به شریعت تاکید داشتند و برآن پا فشاری میکردند.
در پایان هم به توصیف آیینهای هفت گانه کلیسا و اعیاد و مراسم مسیحی میپردازیم.
شریعت
از رویدادهای مهم تاریخ مسیحیت و از مسائل مهم امروزی آن، عدم توجه به شریعت و کنار گذاشتن آن از دایره مسائل دینی است. همانطور که میدانیم مسیحیت بر پایه یهودیت بنا شده است و کتاب مقدس یهود را به عنوان کتاب مقدس خود پذیرفته است. مسیحیان شریعتی که در این کتابها وجود دارد را الهام خداوند میدانند ولی در عین حال بدان عمل نمیکنند!
شریعت کتاب مقدس چیست؟
شریعت مجموعه مقررات و احکامی است که به جهت تنظیم اعمال انسان و اصلاح نظام اجتماعی وضع میشود. پیامبران بزرگ الهی همچون نوح ابراهیم موسی و عیسی و پیامبر اسلام دارای شریعت بودند. گر چه روح کلی تسلیم در برابر حق اطاعت خداوند ایمان به غیب و معاد در جمیع ادیان الهی مشترک است ولی بر حسب اختلافات استعداد امتها قوانین مختلفی مناسب با شرایط هر یک بر آنان وضع شده است
شریعت حضرت عیسی همان شریعت موسوی و آیین یهود است غیر از چند مورد که در شریعت عیسوی لغو شد یا مواردی که بر آن تاکید شد[1]
دین یهودیت (که در واقع خواستگاه مسیحیت است) دینی است با دستور العملهای فراوان و بسیار پیچیده و سخت. این دین در یک دستهبندی کلی به 613 دستور واجب یا حرام تقسیم میگردد.
به عنوان نمونه بنا به فرامین عهد عتیق، مومنین باید روزانه در سه نوبت 1- شَحَریت (صبح) 2- مینحا (بعدازظهر) 3- عَرویت (شامگاه) نماز بگذارند و در ایام سال روزهای مخصوصی روزه بگیرند که از آن جمله روزه یوم کیپور (25 ساعته از غروب تا غروب) و روزه روز استر (یوم پوریم) است و همچنین محرمات خاصی دارند که باید از آنها اجتناب کنند مثلا در روز سبت (شنبه) باید از کار کردن خودداری ورزند.
کتاب مقدس تاکید زیادی بر انجام شریعت و پایبندی به آن دارد. عهد قدیم به روشنی ضرورت و اهمیت آن را تبیین میکند.
«ملعون باد کسی که کلمات این شریعت را اثبات ننماید تا آنها را به جا نیاورد» (تثنیه 26: 27)
در برخی از موارد نیز بر دائمی و ابدی بودن شریعت تأکید شده است. از جمله
«هر روز سبّت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید از جانب بنیاسرائیل عهد ابدی خواهد بود» (لاویان 8: 24)
[1] . (نگاهی به مسیحیت و پاسخ به شبهات 135)