نویسنده: زهرا مرادی
چالش دیگری که مطرح می‌‌‌‌‌شود این است که بر اساس نظریه‌‌‌‌‌ی فدا، تکلیف انسان‌هایی که پس از مسیح آمده‌اند، اما قربانی شدن عیسی را در راه بخشش گناه نخستین، باور ندارند، چه می‌‌‌‌‌شود؟ آنهایی که نه مستند تاریخی‌ای مبنی بر این موضوع یافته‌اند و نه این آموزه با عقل و منطق‌شان سازگار است؟
آیا خدای محبت نمی‌خواهد بار دیگر فرزندش را بفرستد تا برای مردم امروز که مصلوب شدن مسیح را باور ندارند، حجتی باشد و آنها نیز به جمع نجات یافتگان در آیند؟
آیا فرعون و فرعونیان با آن همه ظلم و جنایت، سزاوار نجات هستند اما انسان های درست کرداری که پس از مسیح به دنیا آمده‌اند ولی به فدا شدن مسیح در راه بشریت ایمان ندارند، سزاوار هلاکت؟ آن هم تنها به این دلیل که بنا به تقدیر الهی، دسته‌‌‌‌‌ی اول پیش از مسیح به دنیا آمده‌اند و دسته‌‌‌‌‌ی دوم، پس از او؟! در عهد جدید از زبان پولس چنین آمده است:
«خدا عیسی مسیح را فرستاد تا مجازات گناهان ما را متحمل شود و خشم و غضب خدا را از ما برگرداند. خدا خون مسیح و ایمان ما را وسیله‌‌‌‌‌ای ساخت برای نجات ما از غضب خود ... اگر او کسانی را که در زمانهای گذشته گناه کرده بودند مجازات نکرد، این هم کاملا عادلانه بود، زیرا او منتظر زمانی بود که مسیح بیاید و گناهان آنان را نیز پاک سازد ... اما آیا این بی انصافی نیست که خدا گناهکاران را بی گناه بشمارد؟ نه، زیرا خدا این کار را بر اساس ایمانشان به عیسی مسیح انجام می‌دهد، یعنی ایمان به کسی که با خون خود گناهانشان را پاک کرده است.»[1]
[1]- کتاب مقدس تفسیری، نامه به رومیان، باب 3، بند 25 و 26.
