بسم الله الرحمن الرحیم

دست دسی

   

با اهتمام: زهرا و سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی

   

دوره‌‌ی «دست دسی» با هدف ارتقای مهارت های دست ورزی در کنار رشد مهارتهای تربیتی در کودکان 5 و 6 ساله توسط کارشناسان و مربیان خانه‌ی کودک و نوجوانانِ بنیاد علمی فرهنگی محمد (ص) تدوین گردیده است.

     

جلسه دهم: دست دسی زمستونه

موضوع: آشنایی با فصل زمستان

نکات تربیتی و مهارتهای مورد توجه:

-           دست ورزی

-           یادگیری ساخت عروسک جورابی

-           تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف دست

-           تقویت حس لامسه (سردی و گرمی / زبری و نرمی)

-           تذکر به مهربانی پیامبر

-           مثل پیامبر مهربان باشیم؛ حتی با حیوانات

-           مشورت

-           کار گروهی

   

فعالیت هنری: ساخت آدم برفی خلاقانه

   

لوازم مورد نیاز: قیچی، چسب، مقوا، وسایل تزیینی، اسکاج، ...

   

محتوا:

ابتدای کلاس، مربی کاربرگ روبرو را به نوآموزان می‌دهد تا علاوه بر تمرین دست ورزیِ خطوط منحنی، دقت آنها نیز تقویت شود. همچنین اگر کودکی هنوز در شناخت رنگ‌ها مشکل دارد، در این تمرین مشخص می‌گردد. برای این منظور مربی از دانش آموزان می‌خواهد همگی ابتدا مثلا رنگ آبی را به آدم برفی متناظرش برسانند و مثلا کلاهش را آبی کنند ...

پس از انجام کاربرگ، مربی به بچه‌ها می‌گوید: خب بچه‌ها دوست دارید امروز با هم یک آدم برفی درست کنیم؟ البته یک آدم برفی بدون برف! اینجا یک سری وسایل برایتان گذاشته ام که شما می‌توانید هر طور که دوست دارید از آنها استفاده کنید و یک آدم برفی قشنگ درست کنید.

   

این کار به صورت گروه‌های دو نفره انجام می‌شود و به نوآموزان این امکان داده می‌شود که خلاقیت خود را شکوفا سازند و با وسایلی که در اختیار دارند، با همفکری و مشورت یکدیگر، آدم برفی خاص خود را درست کنند.

وسایلی که خوب است در اختیار کودکان قرار دهیم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

دایره‌های مقوایی سفید، پنبه، خرده مقواهای رنگی، خمیر بازی، دکمه، پولک، اکلیل، شاخه‌های نازک و خشک درخت، روبان‌های رنگی، ماژیک، چوب بستنی، درب بطری که به رنگ سفید باشد، لوله‌ی دستمال کاغذی که با مقوای سفید پوشیده شده، قیچی، چسب، ...

پس از آنکه بچه‌ها آدم برفی خود را درست کردند، مربی می‌گوید: بچه‌ها به پنبه دست زدید؟ دیدید چقدر نرم بود؟ حالا به این اسکاج دست بزنید. آیا اسکاج هم نرم است؟ نه. اسکاج زبر است. وقتی ما به چیزی دست می‌زنیم می‌توانیم بفهمیم نرم است یا زبر؛ شل است یا سفت؛ سرد است یا گرم؛ ...

این توانایی را خدا به ما داده و به آن حس «لامسه» می‌گویند. یعنی حسی که با «لمس» کردن وسایل می‌فهمیم آیا نرم هستند؟ زبر هستند؟ گرم هستند؟ سرد هستند؟ ... لمس کردن یعنی اینکه مثلا دست‌مان را به چیزی بزنیم یا بکشیم. مثل کاری که من می‌کنم. (مربی با دست کشیدن روی اجسام، به بچه‌ها معنای لمس کردن را یاد می‌دهد)

وقتی چیزی را لمس می‌کنم می‌توانم بفهمم گرم است یا سرد؟ نرم است یا زبر؟ ... گفتیم به این حس چه می‌گوییم؟ حس لامسه.

پس امروز یک چیز جدید یاد گرفتیم. اینکه: خدای مهربان یک توانایی خاص به نام حس لامسه در ما قرار داده تا به کمک آن بفهمیم وسایل اطراف‌مان چه جوری هستند. اگر ما این حس را نداشتیم ممکن بود به خودمان آسیب بزنیم. مثلا اگر وقتی به آتش دست‌مان را نزدیک می‌کردیم و نمی‌توانستیم بفهمیم داغ است، دست‌مان را همان جوری روی آتش نگه می‌داشتیم و متوجه نمی‌شدیم که آتش دارد پوست دست‌مان را می‌سوزاند. یا وقتی مثلا تیز بودن خار گل را حس نمی‌کردیم، ممکن بود، گل را محکم در دست بگیریم و خار آن در دست‌مان فرو برود و دست‌مان را زخمی کند و خون بیاید. پس حس لامسه حس خیلی مهمی است. خدایا؛ شکرت به خاطر اینکه به ما حس لامسه دادی تا راحت‌تر زندگی کنیم.

حالا می‌خواهم یک چیز خوب دیگر هم به شما بگویم:

بچه ها؛ در زمستان که هوا سرد است و خیلی وقت‌ها برف و باران می‌آید، پرنده‌ها و بقیه‌ی حیوانات مثل گربه‌ها سخت‌تر می‌توانند غذا پیدا کنند. یک کار خوب این است که در روزهای سرد زمستان، بیشتر به فکر پرنده‌ها و بقیه‌ی حیوانات باشیم. چطوری؟ مثلا از مامان اجازه بگیریم و خورده نان‌های سفره را برای پرنده‌ها بریزیم. یا اگر مثلا بابا یا مامان، مرغ و گوشت خریدند و یک جاهایی از آن مثل پوست یا استخوانش قابل استفاده نبود، به جای اینکه در سطل آشغال بریزیم، آنها را برای گربه‌ها نگه داریم و بعدا کنار باغچه ای در خیابان بگذاریم تا بخورند.

ما این مهربانی را از پیامبر مهربان‌مان حضرت محمد (ص) یاد گرفته ایم. حضرت محمد (ص) همیشه با همه مهربان بودند و به مردم هم یاد می‌دادند با هم مهربان باشند؛ حتی با حیوان ها. مثلا آن زمان هایی که مردم خیلی بیشتر از الان از اسب و شتر و الاغ استفاده می‌کردند، پیامبر می‌گفتند مراقب باشید این حیوان‌ها گرسنه نمانند، تشنه نمانند، بر روی آنها زیادی بار نگذارید، بچه‌های آنها را از مادرشان جدا نکنید، ... حالا امروز ما هم می‌توانیم با غذا دادن به پرنده‌ها در روزهای سرد زمستان، به حرف پیامبر مهربان‌مان گوش کنیم و مواظب حیوانات باشیم. قبول؟ آفرین به شما بچه‌های مهربان. حالا بیایید وسایل کاردستی‌مان را جمع کنیم و بعد با هم به حیاط برویم و این خورده نان‌ها را برای پرنده‌ها کنار باغچه بریزیم.